
Η Μάνη είναι το νοτιότερο κομμάτι της Λακωνικής χερσονήσου και το περήφανο ποδάρι του Ταϋγέτου. Η φιλοξενία στη Μάνη υπήρξε παμπάλαιο έθιμο, πατροπαράδοτο, και τηρήθηκε ευλαβικά για πολλούς αιώνες μέχρι σήμερα. Στο φιλοξενούμενο προσφέρουν οι Μανιάτες ό,τι εκλεκτό έχουν.
Η Μάνη δεν σκλαβώθηκε ποτέ από κανέναν κατακτητή και οι Μανιάτες υπερασπίστηκαν τη λευτεριά τους, τον τόπο τους και τις οικογένειές τους, δίνοντας σφοδρές μάχες νικηφόρες με πανίσχυρους εχθρούς, όπως τους Βανδάλους, τους Ενετούς, τους Τούρκους, τους Τουρκαλβανούς, τους Αράπηδες και τους Μπαμπαρέζους.

Η πιο σημαντική εκδοχή είναι εκείνη που παραπέμπει στο κτίσιμο του περίφημου κάστρου της Μαΐνης, που έχτισε ο Μαΐνης δηλαδή ο αρχιτέκτονας. Τέλος μία ακόμη εκδοχή που αναφέρθηκε τελευταία είναι ότι το όνομα προέρχεται από το πατέρα των Θεών «Μάνη». Ο Μάνης είναι ο πατέρας του Κρόνου και παππούς του Δία, για τον οποίο στην Θεογονία του Απολλόδωρου διαβάζουμε: «Μάνης το δεύτερο όνομα του Θεού Ουρανού»